معنی نایب الحکومه در فرهنگ فارسی عمید

کسی که به نیابت از طرف حاکم، امور یک شهر را اداره کند، بخشدار

معنی نایب الحکومه در لغت نامه دهخدا

آنکه به نیابت از طرف حاکم شهری را اداره کند. نایب حاکم. رجوع به نایب شود، بخشدار. (لغات فرهنگستان)

کسی که به نیابت از طرف حاکم شهری را اداره کند یا بخشدار (واژه فرهنگستان)

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

بخشدار کسی که بنیا بت از طرف حاکم شهری را ادراه کند، بخشدار. یا نایب الحکومه نشین. مرکز نایب الحکومه